Navneet.
Sunday, November 5, 2017
શમણાં
સૂરજ થવાને શમણે
ક્ષિતિજને શરણે
હું તો દોડુ
જેમ દોડુ તેમ અંતર વધતુ
વધતો ધબકાર હૈયે.
આકાશને આંબવા
પંખીની પાંખે
હું તો ઉડુ
જેમ ઉડુ તેમ અવકાશ વધતો
વધતો અરવ હૈયે.
1 comment:
Devasia M sj
November 5, 2017 at 10:29 PM
good poem
Reply
Delete
Replies
Reply
Add comment
Load more...
Older Post
Home
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
good poem
ReplyDelete